قبل از زلزله نورتریج, تصور بر این بود که سازه های داراری قاب خمشی فولادی دارای رفتار مناسبی در هنگام وقوع زلزله میباشند. اما پس از وقوع زلزله نورتریج بر اثر تحقیقات مشخص شد که بیشتر اتصالات به علت ترک خوردگی جوش بدون داشتن شکل پذیری مناسب دچار شکست صلب شده بود. برای جلوگیری از ترک خوردگی جوش و در نتیجه شکست ترد اتصال, میتوان از دو روش عمده بهره جست. یکی تقویت اتصال در ناحیه اتصال تیر به ستون میباشد. مشکل عمده این روش افزایش لنگر وارده به ستون است. روش دوم تضعیف تیر در ناحیه نزدیک اتصال میباشد. در این روش میزان کاهش مقطع به حدی است که باعث انتقال مفصل پلاستیک از بر ستون به داخل تیر میشود. این بدان علت است که بال پایینی معمولا در دسترس بوده و در داخل دال بتنی قرار ندارند.
